Δευτέρα πριν τις Δεύτερες εκλογές μέσα στο Δεύτερο πακέτο «διάσωσης». Για δεύτερη λοιπόν φορά μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα βρισκόμαστε όλοι μας μπροστά στο ίδιο δίλλημα. Και ναι το χειρότερο είναι ότι πολλοί από εμάς έχουμε δίλλημα! Για Δεύτερη φορά αρκετοί από εμάς!
Δίλλημα τι να ψηφίσουμε, ποιούς να εμπιστευτούμε ποιο πρόγραμμα είναι πιο ρεαλιστικό πιο ανθρώπινο πιο ουσιαστικό πιο σταθερό για το κράτος μας σε μια μεγαλύτερη περίοδο πλέον και όχι στην στενή και μικρή άμεση μελλοντική μας ύπαρξη. Δυστυχώς όμως δε μπορούμε να προβλέψουμε τίποτα πλέον. Δε μπορούμε να πιστέψουμε κανέναν. Δε ξέρουμε ακόμα και εμείς οι ίδιοι τι θέλουμε. Και το σίγουρο σε όλα αυτά είναι ότι δε φταίει ο απλός λαός. Ο δάσκαλος γιατρός ο νοσοκόμος ο εργάτης ο επιπλοποιός ο αυτοκινητιστής ο αστυνομικός και όλοι μα όλοι οι άλλοι. Όλοι μας. Βιομήχανοι και εργάτες ξενοδόχοι και ξενοδοχοϋπάλληλοι όλοι μας δε γνωρίζουμε τι μας ξημερώνει. Δε γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε και πως να βοηθήσουμε (μέσω της ψήφου μας) την κατάσταση στην Ελλάδα αυτή την κρίσιμη περίοδο. Δε γνωρίζουμε όμως γιατί δε γνωρίζει και κανείς άλλος σε ολόκληρο τον κόσμο. Hedge funds, οικονομολόγοι βραβευμένοι με Νόμπελ, νυν και παλαιότεροι υπουργοί οικονομικών όλων των ανεπτυγμένων κρατών του κόσμου, όλοι τους έχουνε διαφορετικές γνώμες για το ποια είναι η καλύτερη πρόταση για την Ελληνική οικονομία αλλά και για την Ευρωπαϊκή κατ εξέλιξη.
Δε θέλω πλέον να αναπτύξω τις σκέψεις μου περισσότερο. Ο μόνος λόγος που γράφω ακόμα και αυτές τις λίγες γραμμές είναι για να μείνουν κάποτε στην ιστορία (την προσωπική μου πάντα) μιας και έχω το κακό να ξεχνάω γρήγορα…
Τη Δευτέρα σε μια εβδομάδα θα έχουμε ένα καινούργιο αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που θα μας φέρει ξανά σε νέο κύκλο διεργασιών για τη συνεργασία δυνάμεων για τη δημιουργία κυβέρνησης. Το μόνο που ελπίζω πλέον είναι, να μη συμμετέχουμε σε μια Τρίτη προεκλογική περίοδο. Τόσες Δεύτερες μας κούρασαν. Καιρός πλέον να ασχοληθούμε εμείς με τις δουλειές μας και εκείνοι που θα εκλεγούν με τη δική τους.
Sotiris fotiou 